Piłsudski

Rok 1901. Józef Piłsudski “Ziuk” (Borys Szyc) jako więzień polityczny przebywa na obserwacji w szpitalu psychiatrycznym św. Mikołaja Cudotwórcy w Sankt Petersburgu. Został tam przewieziony z Cytadeli Warszawskiej z podejrzeniem choroby umysłowej. Jest już wyraźnie wycieńczony kilkunastomiesięcznym aresztowaniem. Z pomocą członka personelu, stażysty Władysława Mazurkiewicza, udaje mu się podstępem wydostać z zakładu. Po brawurowej ucieczce ponownie obejmuje dowództwo nad podziemiem niepodległościowym. By osiągnąć cel, jakim jest wolna ojczyzna, razem z najbliższymi współpracownikami posuwa się do zamachów na carskich urzędników i najwyższych oficerów, szmuglowania ładunków wybuchowych czy napadu na pociąg. Zachowawczy członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej uważają go z tego powodu za terrorystę. Wraz z nadejściem roku 1914 zaczyna dostrzegać nową szansę na osiągnięcie niemożliwego. Chociaż na polu walki pozostaje nieugięty, w życiu prywatnym ulega namiętnościom. Nie potrafi wybrać między żoną Marią (Magdalena Boczarska) a kochanką Aleksandrą Szczerbińską (Maria Dębska).